تو سیمای حیات افتاده بر آبی
-
اندازه متن
+
آب است زمان
تو سیمای حیات افتاده بر آبی
با بال‌های توفانی
به خانه من در قلب انزوا می‌آیید
دست باغی را گرفته و می‌آیی
باغی که زبان پرندگان را می‌داند
باغی که گلها را می‌شناسد
باغی که از جویبارها عبور کرده است.
آنگاه که به انتظار پرندگان نشسته‌ایم
می‌روی
باغی درمانده را
باغی ساکت را
باغی را که خوابهایش را فراموش کرده است
در دست من رها می‌کنی
صدای بالها از آب پاک می‌شود.
چنین می‌گفت زمان جاودانگی دروغ است
چنین می‌گفت زمان جاودانگی دروغ است گوش کن ببین آن پرتگاه لاجوردی روح‌ات با ترانه غمناک چاهی عمیق بی‌وقفه تو…
ترانه نسیم خاموش شد…
ترانه نسیم خاموش شد روشنای درخت غان پاک شد گل میخک دیگری بر شامگاه انتحار افتاد تو رفتی دیگر برای…