صدایت هم فراموشم شد
-
اندازه متن
+
چه دورم از خود
صدایت هم فراموشم شد
تا سپیده به انتظار صدایت گذشت
چنگ می‌زنم به ریسمانِ زمان
که بایستد شاید و
بازگرداند مرا به من
امشبم اما
پُر است از امیدو شایدها
به جز این چه انتظار
از این زندگی
جز انتظار صدایت
که با این شعر
سپیده دمید
وقتی به هم نزدیک می‌شویم
وقتی به هم نزدیک می‌شویم بیش‌تر از هم فاصله می‌گیریم وقتی با هم هستیم بیش‌تر تنهاییم آرام آرام خانه‌ای در…
بدون اینکه بگوئی نیز می دانم
بدون اینکه بگوئی نیز می دانم حس می کنم که خواهی گریخت ناتوان از التماسم ، ناتوان از دویدن اما…