برخیزم و عزمِ بادهٔ ناب کنم (124)
-
اندازه متن
+
برخیزم و عزمِ بادهٔ ناب کنم
رنگِ رخِ خود به رنگ عنّاب کنم
این عقل فضولپیشه را مُشتی مِی
بر روی زنم چنان که در خواب کنم
برخیزم و عزمِ بادهٔ ناب کنم
رنگِ رخِ خود به رنگ عنّاب کنم
این عقل فضولپیشه را مُشتی مِی
بر روی زنم چنان که در خواب کنم
وقت سحر است خیز ای مایه ناز نرمک نرمک باده خور و چنگ نواز
کانها…
وقت سحر است خیز ای طرفه پسر پر بادهٔ لعل کن بلورین ساغر
کاین یکدَم…

