تو به تنهایی زنهای زیادی هستی
کپی نوشته
کپی شد
کپی لینک
کپی شد
۱۴۰۳/۰۸/۲۰
-
اندازه متن
+
روشنی
مثل استکانی شیرِ گرم
در سرماخوردگیِ زمستان
تاریکی
مثل چای داغی
که روی دست میریزد
محکم
مثل مرگی که در انتحار اتفاق میافتد
و سُست
همچون گلولهای
که قصد دارد
به مغزِ کودکی وارد شود
تو به تنهایی
زنهای زیادی هستی
من به این تنهایی
چگونه در آغوشت بگیرم؟
ديشب بدون من کجا آواره بودی؟
ديشب بدون من کجا آواره بودی؟ لبخند تو توی کدوم خونه هدر رفت آرايشت توی کدوم آيينه ماسيد…
پوریا پلیکان 
