تو در نامی به دنیا آمدی
تو در نامی به دنیا آمدی
در نامی بزرگ شدی
و در نامی به خاکسپاری‌ات می‌آیند
من اما نامم را دزدیده بودند
من اما نامم را دزدیده بودند
خاکم را دزدیده بودند
چهره‌ام را گذاشته بودند بر صورتِ فرزندانشان
و ایامِ کودکی‌ام را برده بودند خارج از خاورمیانه
مفت فروخته بودند
تا کفش و لباسِ نو بخرند
من پیر به دنیا آمده‌ام
بی‌نام
بی‌چهره
بی‌وطن
داستانی با شکوه بودم
که پیش از تمام شدن
نویسنده‌اش را به قتل رسانده‌اند
من به دنیا نیامدم
به قتل رسیدم
حجم متراکمی بودم از خاکِ فشرده‌ی بلوچستان
جایی که دهانِ هامون خشکیده است
و از آخرین پیامبرش چیزی نمانده
جز قصه‌ای خاک گرفته
خاک گرفته این دریاچه
فوت کن در چشم‌هایی که ندارم
موشکی تا خرخره در سرم گیر کرده است
پای پیاده از اتومبیلها بگذری
پای پیاده از اتومبیلها بگذری هرجای خیابان خار روییده است چراغهای راهنما اشک میریزند وُ دودْ سفیدی چشمهایت را سیاه…
مرا ببوس زمین تنگ است
ساختمانِ هیچ زندانی تا ابد دوام نیاورده است مرا ببوس زمین تنگ است زمان همچون سگی ما را تعقیب می‌کند…