بودش همه با سوختهاش ناز و گزند
-
اندازه متن
+
بودش همه با سوختهاش ناز و گزند
گفتم که به حرف آورمش دل دربند
سوی وی قاصدی فرا کردم، لیک
دل بود و شناختش، به بندش بفکند
آنی که شکست، خود ندانم که چه بود؟
آنی که شکست، خود ندانم که چه بود؟ و آنی که نشست، خود ندانم که چه بود
داد آینهام به دست آن جان جهان
داد آینهام به دست آن جان جهان گفتا که در آئینه به خود دل شو نگران
