گل با گل زرد گفت: زرد ارچه نکوست ،
-
اندازه متن
+
گل با گل زرد گفت: زرد ارچه نکوست ،
سرخی د همت که جلوه گیرد رگ و پوست .
گفتش گل زرد: راست گفتی، اما
من جامه ی عاریت نمی دارم دوست.
گفتم غم من؟ گفت چه جانی داری
گفتم غم من؟ گفت چه جانی داری گفتم عشقت؟ گفت جهانی داری.
گفتم همه را دارم،…
بر تو همه افزایم و از خود کاهم
بر تو همه افزایم و از خود کاهم خوش تعبیه ایست پیش آن درگاهم
گفتی که…
