در روزه چو از طبع دمی پاک شوی (1860)
-
اندازه متن
+
در روزه چو از طبع دمی پاک شوی
اندر پی پاکان تو بر افلاک شوی
از سوزش روزه نور گردی چون شمع
وز ظلمت لقمه لقمهٔ خاک شوی
در روزه چو از طبع دمی پاک شوی
اندر پی پاکان تو بر افلاک شوی
از سوزش روزه نور گردی چون شمع
وز ظلمت لقمه لقمهٔ خاک شوی
رفتم بر یار از سر سر دستی گفتا ز درم برو که این دم مستی
گفتم…
روز ار دو هزار بار میآیی هر بار چو جان به کار میآیی
از بهر حیات…

