ای بر نمک تو خلق نانی بزده (1602)
-
اندازه متن
+
ای بر نمک تو خلق نانی بزده
بر مرکب تو داغ نشانی بزده
حیفست که سوی کان رود آن بر سیم
پنهان چون جان و بر جهانی بزده
ای بر نمک تو خلق نانی بزده
بر مرکب تو داغ نشانی بزده
حیفست که سوی کان رود آن بر سیم
پنهان چون جان و بر جهانی بزده
زهی می کاندر آن دستست هیهات که عقل کل بدو مستست هیهات
بر آن بالا برد…
گر عاشقی از جان و دل جور و جفای یار کش ور زانک تو عاشق نهای رو سخره…

