ای دل چو بهر خسی نشینی چکنم (1160)
-
اندازه متن
+
ای دل چو بهر خسی نشینی چکنم
وز باغ مدام گل نچینی چکنم
عالم همه از جمال او روشن شد
تو دیده نداری که ببینی چکنم
ای دل چو بهر خسی نشینی چکنم
وز باغ مدام گل نچینی چکنم
عالم همه از جمال او روشن شد
تو دیده نداری که ببینی چکنم
چون جمله خطا کنم صوابم تو بسی مقصود از این عمر خرابم تو بسی
من میدانم…
ببسته است پری نهانیی پایم ز بند اوست که من در میان غوغایم
ز کوه قافم…

