کامل صفتی راه فنا میپیمود (778)
-
اندازه متن
+
کامل صفتی راه فنا میپیمود
چون باد گذر کرد ز دریای وجود
یک موی ز هست او بر او باقی بود
آن موی به چشم فقر زنار نمود
کامل صفتی راه فنا میپیمود
چون باد گذر کرد ز دریای وجود
یک موی ز هست او بر او باقی بود
آن موی به چشم فقر زنار نمود
روز ار دو هزار بار میآیی هر بار چو جان به کار میآیی
از بهر حیات…
این چه باد صرصر است از آسمان پویان شده صد هزاران کشتی از وی مست و سرگردان شده
…

