صبح آمد و وقت روشنائی آمد (749)
-
اندازه متن
+
صبح آمد و وقت روشنائی آمد
شبخیزان را دم جدائی آمد
آن چشم چو پاسبان فروبست بخواب
وقت هوس شکر ربائی آمد
ترش ترش بنشستی بهانه دربستی (3098)
ترش ترش بنشستی بهانه دربستی که ندهم آبت زیرا که کوزه بشکستی
هزار کوزه زرین به…
مرتضی را گفت روزی یک عنود (15-4)