چون صبح ولای حق دمیدن گیرد (642)
-
اندازه متن
+
چون صبح ولای حق دمیدن گیرد
جان در تن زندگان پریدن گیرد
حایی برسد مرد که در هر نفسی
بیزحمت چشم دوست دیدن گیرد
ساقیا گردان کن آخر آن شرابِ صاف را (135)
ساقیا گردان کن آخر آن شرابِ صاف را محو کن هست و عدم را بردران این لاف را
…
گفت باری نطق سگ کو بر درست (157-3)
بخش ۱۵۷ - قانع شدن آن طالب به تعلیم زبان مرغ خانگی و سگ و اجابت موسی علیه السلام
