اول که رخم زرد و دلم پرخون بود (542)
-
اندازه متن
+
اول که رخم زرد و دلم پرخون بود
هم خرقه و همراه دلم مجنون بود
آن صورت و آن قاعده تا اکنون بود
کاری آمد که آن همه مادون بود
نیَم ز کار تو فارغ، همیشه در کارم (1723)
نیَم ز کار تو فارغ، همیشه در کارم که لحظه لحظه تو را من عزیزتر دارم
ای یار به انکار سوی ما نگران (1430)
ای یار به انکار سوی ما نگران زیرا که نخوردهای از آن رطل گران
از شادی…
