از تاب تو نی یار و عدو میماند (516)
-
اندازه متن
+
از تاب تو نی یار و عدو میماند
در بزم تو نی رطل سبو میماند
جانا گیرم که خونم آشامیدی
آخر به لب شهد تو بو میماند
تا چند ز جان مستمند اندیشی (1812)
تا چند ز جان مستمند اندیشی تا کی ز جهان پرگزند اندیشی
آنچه از تو ستد…
مه روزه اندرآمد هله ای بت چو شکر (1084)
مه روزه اندرآمد هله ای بت چو شکر گه بوسه است تنها نه کنار و چیز دیگر
