آندم که ز افلاک گهر ریز کند (468)
-
اندازه متن
+
آندم که ز افلاک گهر ریز کند
هر ذره بسوی اصل خود خیز کند
از نخوت آن باد و زین باد هوس
هر ذره ز آفتاب پرهیز کند
ای در غم تو به سوز و یارب (297)
ای در غم تو به سوز و یارب بگریسته آسمان همه شب
گر چرخ بگرید و…
خوش بود فرش تن نور دیده (2419)
خوش بود فرش تن نور دیده خوش بود مرغ جان بپریده
جان نادیده خسیس شده جان…
