نی با تو دمی نشستنم سامانست (429)
-
اندازه متن
+
نی با تو دمی نشستنم سامانست
نی بی تو دمی زیستنم امکانست
اندیشه در این واقعه سرگردانست
این واقعه نیست درد بی درمانست
نی با تو دمی نشستنم سامانست
نی بی تو دمی زیستنم امکانست
اندیشه در این واقعه سرگردانست
این واقعه نیست درد بی درمانست
ای عادت تو خشم و جفا ورزیدن وز چشم تو شاید این سخن پرسیدن
زینگونه که…

