سلطان ملاحت، مه موزون منست (350)
-
اندازه متن
+
سلطان ملاحت، مه موزون منست
در سلسلهاش، این دل مفتون منست
بر خاک درش، خون جگر میریزم
هرچند که خاکِ آن به از خون منست
من بودم و دوش آن بت بنده نواز (966)
من بودم و دوش آن بت بنده نواز از من همه لابه بود و از وی همه ناز
…
سنبل چو سر عقاب زلف تو نداشت (351)
سنبل چو سر عقاب زلف تو نداشت در عالم حسن آب زلف تو نداشت
هر چند…
