در مرگ، حیاتِ اهل داد و دین است (314)
-
اندازه متن
+
در مرگ، حیاتِ اهل داد و دین است
وز مرگ، روانِ پاک را تمکین است
آن مرگ لقاست، نی جفا و کین است
نامرده همی میرد و مرگش این است
من مسخرهٔ تو نیسستم ای فاجر (921)
من مسخرهٔ تو نیسستم ای فاجر تا مسخرگی نمایمت بس نادر
ویران کنمت چنانکه باید کردن…
لب را تو به هر بوسه و هر لوت میالا (96)
لب را تو به هر بوسه و هر لوت میالا تا از لب دلدار شود…
