ای هرچه صدف بستهٔ دریای لبت (219)
-
اندازه متن
+
ای هرچه صدف بستهٔ دریای لبت
وی هرچه گهر فتاده در پای لبت
از راهزنان رسیده جانم تا لب
گر ره ندهی وای من و وای لبت
گر هیچ نگارینم بر خلق عیانستی (2586)
گر هیچ نگارینم بر خلق عیانستی ای شاد که خلقستی ای خوش که جهانستی
گر نقش…
آهو بدود چو در پیش سگ بیند (508)
آهو بدود چو در پیش سگ بیند بر اسب دونده حمله و تک بیند
چندان بدود…
