آمد بر من چو در کفم زر پنداشت (116)
-
اندازه متن
+
آمد بر من چو در کفم زر پنداشت
چون دید که زر نیست وفا را بگذاشت
از حلقهٔ گوش او چنین پندارم
کانجا که زر است گوش میباید داشت
هر زمان کز غیب عشق یار ما خنجر کشد (751)
هر زمان کز غیب عشق یار ما خنجر کشد گر بخواهم ور نخواهم او مرا اندرکشد
خورشید مگر بسته به پیشت میرد (653)
خورشید مگر بسته به پیشت میرد وان ماه جگر خسته به پیشت میرد
وان سرو و…
