سرکه هفت ساله را از لب او حلاوتی (2477)
-
اندازه متن
+
سرکه هفت ساله را از لب او حلاوتی
خاربنان خشک را از گل او طراوتی
جان و دل فسرده را از نظرش گشایشی
سنگ سیاه مرده را از گذرش سعادتی
از گذری که او کند گردد سرد دوزخی
وز نظری که افکند زنده شود ولایتی
مرده ز گور برجهد آید و مستمع شود
گر بت من ز مردهای یاد کند حکایتی
آنک ز چشم شوخ او هر نفسی است فتنهای
آنک ز لطف قامتش هر طرفی قیامتی
آه که در فراق او هر قدمی است آتشی
آه که از هوای او میرسدم ملامتی
خانهای نو ساخت روزی نو مرید (53-2)
بخش ۵۳ - حکایت
خانهای نو ساخت روزی نو مرید پیر آمد خانهٔ او را بدید
به لاله دوش نسرین گفت برخیزیم مستانه (2292)
به لاله دوش نسرین گفت برخیزیم مستانه به دامان گل تازه درآویزیم مستانه
چو باده بر…
