تُرُش رویی و خشمینی چنین شیرین ندیده‌ستم (1416)
-
اندازه متن
+
تُرُش رویی و خشمینی چنین شیرین ندیده‌ستم
ز افسون‌هاش مجنونم ز افسان‌هاش سرمستم
بتان بس دیده‌ام جانا ولیکن نی چنین زیبا
توی پیوندم و خویشم کنون در خویش درجستم
همه شب از پریشانی چنان بودم که می دانی
ولیک این دم ز حیرانی کریما از دگر دستم
از این حالت که دل دارد بگیر و برجهان او را
که من خاکی ز سعی تو ز روی خاک برجستم
گر شمس و قمر خواهی نک شمس و قمر باری (2593)
گر شمس و قمر خواهی نک شمس و قمر باری ور صبح و سحر خواهی نک صبح و…
تا چند بهر زه چون غباری گردم (1191)
تا چند بهر زه چون غباری گردم گه بر سر که گه سوی غاری گردم
تا…