کوه‌ها با هم‌اند و تنهایند
-
اندازه متن
+
کوه‌ها با هم‌اند و تنهایند
همچو ما، باهمانِ تنهایان.
۱۳۳۹
تا آخرین ستاره‌ی شب بگذرد مرا
تا آخرین ستاره‌ی شب بگذرد مرا بی‌خوف و بی‌خیال بر این بُرجِ خوف و خشم، بیدار می‌نشینم در…
من بامدادم سرانجام خسته
۱ من بامدادم سرانجام خسته بی آنکه جز با خویشتن به جنگ برخاسته باشم. هرچند جنگی از این فرساینده‌تر نیست،…