آمد به سحر در برم آن دور اندیش
-
اندازه متن
+
آمد به سحر در برم آن دور اندیش
بنهاد مرا چراغ و مصحف در پیش
میخواست بداند که چه می خوانم، لیک
او بود چو آب و منش آتش در پیش
آمد سحر وهنوز هشیارم من
آمد سحر وهنوز هشیارم من خفتند همه کسان و بیدارم من
گیرنده ی هر صداستم من…
ابر آمد و روز را به قیرش اندود
ابر آمد و روز را به قیرش اندود باد آمد و بار او بیفکند و گشود
