آمد ز درم دوست، زمانی چه مدید
-
اندازه متن
+
آمد ز درم دوست، زمانی چه مدید،
افسوس کنان که موی گشتت چه سپید
گفتم: چو سیه کار زمان بل من خواست
کاید به صفا، دستش بر موی رسید
چون باد در آمد و ندانم چون شد
چون باد در آمد و ندانم چون شد با آتشم آمیخت مرا در خون شد
طوفان…
گشت یکی چشمه ز سنگی جدا
گشت یکی چشمه ز سنگی جدا غلغله زن ، چهره نما ، تیز پا
گه به…