آمد ز درم دوست، زمانی چه مدید
-
اندازه متن
+
آمد ز درم دوست، زمانی چه مدید،
افسوس کنان که موی گشتت چه سپید
گفتم: چو سیه کار زمان بل من خواست
کاید به صفا، دستش بر موی رسید
نزد ما به دوانیدن ما نرم شوی
نزد ما به دوانیدن ما نرم شوی
نز جور که می داری در شرم شوی
زدن با مژه بر مویی گرهها
زدن با مژه بر مویی گرهها به ناخن آهن تفته بریدن ز روح فاسد پیران نادان حجاب جهل…
