ابرآمد و باغ شد از او در زیور
-
اندازه متن
+
ابرآمد و باغ شد از او در زیور
آشفته بر او شدند گلها یکسر:
ما همنفسانیم در این باغ، چرا
یک صبح نه بیشتر زید نیلوفر؟
تا در خود جا داری و بیرون نه ز پوست
تا در خود جا داری و بیرون نه ز پوست چون جوجه ماکیان جهان تو در اوست.
یک راه ندیدیم که خود باز نبود
یک راه ندیدیم که خود باز نبود یک نقطه به پایان که هم آغاز نبود
رفتیم…