ابر است و شب است و ره بیابان دراز
-
اندازه متن
+
ابر است و شب است و ره بیابان دراز
آنگاه دلی سوخته را با تو نیاز
در جامه ی دیگران مرا غیر مگیر
باید که به هر لباس بشناسی باز
بستم نظری به سیر در صورت ماه
بستم نظری به سیر در صورت ماه گم گشتم و دور ماندم از خانه ی راه
میخواست گره گشاید از زلف دراز
میخواست گره گشاید از زلف دراز با کار فروبسته ی من کرد آغاز،
گفتم که از…
