افسرد به باغ من گل زرد مرا
-
اندازه متن
+
افسرد به باغ من گل زرد مرا
هیهات! ندانست کسی درد مرا
دل مرده چراغ من در این تنگ رواق
افروخت دمی که ناتوان کرد مرا
چشمش همه میرفت پی حاصل خویش
چشمش همه میرفت پی حاصل خویش از رفتن نازک پسر جاهل خویش
از دور وداع را…
کارم هم بزم دوست افروختن است
کارم هم بزم دوست افروختن است. بردامن ، سیل اشک اندوختن است.
گر نیکم اگر بدم…
