افسرد به باغ من گل زرد مرا
-
اندازه متن
+
افسرد به باغ من گل زرد مرا
هیهات! ندانست کسی درد مرا
دل مرده چراغ من در این تنگ رواق
افروخت دمی که ناتوان کرد مرا
افسرد به باغ من گل زرد مرا
هیهات! ندانست کسی درد مرا
دل مرده چراغ من در این تنگ رواق
افروخت دمی که ناتوان کرد مرا
گفتم: ز چه در رخ گل افروختگیست؟ آیا چه در این بزمش آموختگیست؟
گل این بشنید…
ابجد اگر اهل دلی و اهل تمیز زین دائره ات نیست رهی سوی گریز
از کس…