باد آمد و روی دشت و گلزار بسوخت
-
اندازه متن
+
باد آمد و روی دشت و گلزار بسوخت
در خرمن خندان گل آتش افروخت
میخواست نشان گذارد از خود بر خاک
آب همه بردو بار از اندوه اندوخت
بچهها بهار
بچهها بهار گلها وا شدند، برفها پا شدند، از رو سبزهها از رو کوهسار بچهها بهار! داره رو درخت میخونه…
با آتش پیدا شد و با باد برفت
با آتش پیدا شد و با باد برفت نا شاد نهادمان و خود شاد برفت
مقصودش…
