بودش همه با سوخته‌اش ناز و گزند
-
اندازه متن
+
بودش همه با سوخته‌اش ناز و گزند
گفتم که به حرف آورمش دل دربند
سوی وی قاصدی فرا کردم، لیک
دل بود و شناختش، به بندش بفکند
گفتم چه شبی گفت اگر گوش کنی
گفتم چه شبی گفت اگر گوش کنی یک لحظه زمانه را فراموش کنی
گفتم چو چنین…
آبم دل هیچ آتش، خاموش نکرد
آبم دل هیچ آتش، خاموش نکرد جامم کس را خراب و مدهوش نکرد
افسوس که هر…