بودم مرغی رها چو آوای جرس
کپی نوشته
کپی شد
کپی لینک
کپی شد
۱۴۰۳/۰۹/۲۶
-
اندازه متن
+
بودم مرغی رها چو آوای جرس،
صیادم افکند در این کنج قفس
با من نفسی ست تا در این تنگی جای
باز آی و به داد من دلسوخته رس
میانگین امتیازات ۵ از ۵
سر برکشی از فراز دیوار، که چه؟
سر برکشی از فراز دیوار، که چه؟ بنمایی بر مردم دیدار، که چه؟
چون پا ندهد…