تا زاد سفر داری و سودای سفر
-
اندازه متن
+
تا زاد سفر داری و سودای سفر
ای دل ره خود گیر و مجو راه دگر.
تن از قفس آن مرغ به در اندازد
کاو روز خلاص را به سرکوبد و پر
می‌میرم صد بار پس مرگ تنم
می‌میرم صد بار پس مرگ تنم می‌گرید باز هم تنم در کفنم
زان رو که دگر…
زدن با مژه بر مویی گره‌ها
زدن با مژه بر مویی گره‌ها به ناخن آهن تفته بریدن ز روح فاسد پیران نادان حجاب جهل…