دل کاو همه شاد بود و با شاد برفت
-
اندازه متن
+
دل کاو همه شاد بود و با شاد برفت
هیهات که هرچه بود برباد برفت
می خواستی شانهای داد به من
افسوسکه آن نشان هم از باد برفت
ابرم، همه اما به چمن رو کرده
ابرم، همه اما به چمن رو کرده شمعم، همه جان خویش اما خورده
از غیرم امید…
دیدم گل را به خنده در وقت سحر
دیدم گل را به خنده در وقت سحر گفت چه فراوانش شادی است مگر
گل گفت…
