مائیم و در این دایره چون گرد به باد
-
اندازه متن
+
مائیم و در این دایره چون گرد به باد
آنگاه فتاده در کف آن استاد
استادم و لیک اوستاد من و تو
داند که چه می برد و چه خواهد که نهاد
مائیم و در این دایره چون گرد به باد
آنگاه فتاده در کف آن استاد
استادم و لیک اوستاد من و تو
داند که چه می برد و چه خواهد که نهاد
راهت بنمودم و به ره باز شدی آنگاه به راه در تک و تاز شدی
چون…
هست شب یک شب دم کرده و خاک رنگِ رخ باخته است. باد، نو باوه ی ابر، از بر کوه…

