می‌گفت: مده ز سوی کوه، آوازم
-
اندازه متن
+
می‌گفت: مده ز سوی کوه، آوازم
می آیم من خواهی دیدن بازم
بر اسب نشست و رفت، عمری ست ببین
من باز به او همیشه می پردازم
در کوفتمش گفت به سود آمده‌ای
در کوفتمش گفت به سود آمده‌ای
بگرفت دلم، گفت چو دود آمده‌ای
پاسها از شب گذشته است
زمستان1336 پاسها از شب گذشته است. میهمانان جای را کرده اند خالی. دیرگاهی است میزبان در خانه اش تنها نشسته.…