میگفت: مده ز سوی کوه، آوازم
-
اندازه متن
+
میگفت: مده ز سوی کوه، آوازم
می آیم من خواهی دیدن بازم
بر اسب نشست و رفت، عمری ست ببین
من باز به او همیشه می پردازم
میگفت: مده ز سوی کوه، آوازم
می آیم من خواهی دیدن بازم
بر اسب نشست و رفت، عمری ست ببین
من باز به او همیشه می پردازم
صدقای سرود کز بر عرش کمال می تافت چو آفتاب از جاه و جلال
با جلوه…
دزدیده به هر کسی دردی آمیخت پوشیده به هر سری خیالی انگیخت
کرد این همه تا…

