کک‌کی که مانده گم
-
اندازه متن
+
دیری‌ست نعره میکشد از بیشه‌ی خموش
کک‌کی که مانده گم.
از چشم ها نهفته پری وار
زندان بر او شده است علف زار
بر او که او قرار ندارد
هیچ آشنا گذار ندارد.
اما به تن درست و برومند
کک‌کی که مانده گم
دیری است نعره میکشد از بیشه ی خموش.
گفتم که: جهان را سبک و سنگین است
گفتم که: جهان را سبک و سنگین است. گفتا: چو جهان چنین بود شیرین است.
گفتم…
آمد سحر و نوای موذن برخاست
آمد سحر و نوای موذن برخاست افزود به هر فزوده وز کاسته کاست
یکسوی چراغ و…