کککی که مانده گم
-
اندازه متن
+
دیریست نعره میکشد از بیشهی خموش
کککی که مانده گم.
از چشم ها نهفته پری وار
زندان بر او شده است علف زار
بر او که او قرار ندارد
هیچ آشنا گذار ندارد.
اما به تن درست و برومند
کککی که مانده گم
دیری است نعره میکشد از بیشه ی خموش.
کارم هم بزم دوست افروختن است
کارم هم بزم دوست افروختن است. بردامن ، سیل اشک اندوختن است.
گر نیکم اگر بدم…
هست شب یک شب دم کرده و خاک
هست شب یک شب دم کرده و خاک رنگِ رخ باخته است. باد، نو باوه ی ابر، از بر کوه…
