تنهایی در طبقهی آخر آسمانخراشها
-
اندازه متن
+
تنهایی
در طبقهی آخر آسمانخراشها بلندتر است
به آن خورشید نگاه کن
که دارد از پشتبام سقوط میکند
تنهایی
در طبقهی آخر آسمانخراشها بلندتر است
به آن خورشید نگاه کن
که دارد از پشتبام سقوط میکند
زخمی که بر چهرهی ماه افتاده بود حالا دهانش بازتر شده است □ جز مادرم چه کسی میدانست…
تو يه طلوع نصفهنيمه بودی جايي که آسمون مث غروبه گيجم هنوز طلوعی يا غروبی سرگيجه رو مدار…