تو به تنهایی زنهای زیادی هستی
-
اندازه متن
+
روشنی
مثل استکانی شیرِ گرم
در سرماخوردگیِ زمستان
تاریکی
مثل چای داغی
که روی دست میریزد
محکم
مثل مرگی که در انتحار اتفاق میافتد
و سُست
همچون گلولهای
که قصد دارد
به مغزِ کودکی وارد شود
تو به تنهایی
زنهای زیادی هستی
من به این تنهایی
چگونه در آغوشت بگیرم؟
هرچه سرش را به دیوارها میکوبید
تقدیم به هدایت هرچه سرش را به دیوارها میکوبید راهی به آسمان باز نمیشد هرچه میدوید در اطراف…
صورتم را روبهروی پنکه میگیرم
صورتم را روبهروی پنکه میگیرم و نامت را صدا میزنم نامت بریده بریده بر زمین میافتد
