کالبدشکافی – چه چیز در چشم‌هایت پنهان بود
چه چیز در چشم‌هایت پنهان بود
که دلواپسم می‌کرد؟
چشم‌هایت را
مثل خاک باغچه‌ای
با نگاه‌هایم می‌گشتم
نه اندوه پیدا بود
نه شادی
نه اضطراب
از آینه می‌پرسم:
چشم‌هایم چیست
جز تکه‌های کوچکی
از آن تاریکیِ بزرگ؟
تو می‌رقصی
چیزی در این رقص پنهان است
که اندوه و شادی‌اش را نمی‌فهمم
زنی را می‌شناختم
که سال‌ها
از پله‌های یک رابطه بالا رفت
بر لبه‌ی تیزِ آن ایستاد و
به خیابان خیره شد
چیزی در این ایستادن می‌رقصد
که سال‌هاست
برای گفتنش، شعر می‌نویسم
در چشم‌هایت
جنازه‌ی مردی
هنوز داشت نفس می‌کشید
تو به چیزی شبیهِ من احتیاج داشتی
تا چشم‌هایت را کالبدشکافی کنم
اما خودت نمی‌دانستی
ما به آرامی
از کنار هم عبور کردیم
و مثل دو لاک‌پشت
در اندوه خودمان فرو رفتیم
دهنی که مورچه‌ها جويدنش
دهنی که مورچه‌ها جويدنش بستری که بوی خاک و خون می‌ده خطبه‌عقدِ قبلِ تدفين تو اتاق آينه‌ای که…
پرنده‌ای در لوله‌ی تانک
لامپ را خاموش می‌کنم آینه از کار می‌افتد دست می‌کِشَم به اندامم اندامم از کار می‌افتد نام زنی را صدا…