قرآن که مهین کلام خوانند آن را (3)
-
اندازه متن
+
قرآن که مهین کلام خوانند آن را
گه‌گاه نه بر دوام خوانند آن را
بر گِردِ پیاله، آیتی هست مقیم
کاندر همه‌جا مدام خوانند آن را
گویند کسان بهشت با حور خوش است (41)
گویند کسان بهشت با حور خوش است من می‌گویم که آب انگور خوش است
این…
بر شاخ امید اگر بری یافتمی (165)
بر شاخ امید اگر بری یافتمی هم رشته خویش را سری یافتمی
تا چند ز…