هم دانهٔ امید به خرمن ماند (94)
-
اندازه متن
+
هم دانهٔ امید به خرمن ماند
هم باغ و سرای بی تو و من ماند
سیم و زر خویش از درمی تا به جوی
با دوست بخور گرنه به دشمن ماند
هم دانهٔ امید به خرمن ماند
هم باغ و سرای بی تو و من ماند
سیم و زر خویش از درمی تا به جوی
با دوست بخور گرنه به دشمن ماند
آن لعل در آبگینهٔ ساده بیار وآن محرم و مونس هر آزاده بیار
چون میدانی…
خورشید به گِل نَهُفت مینتوانم و اسرار زمانه گفت مینتوانم
از بحر تفکرم برآورد خرد…