آنکو طمع وفا برد بر شکران (1383)
-
اندازه متن
+
آنکو طمع وفا برد بر شکران
بر خویش بزد عیب و نزد بر شکران
ور شکران نهاد انگشت به عیب
در هجر بسی دست گزد بر شکران
آنکو طمع وفا برد بر شکران
بر خویش بزد عیب و نزد بر شکران
ور شکران نهاد انگشت به عیب
در هجر بسی دست گزد بر شکران
بر آتش چو دیک تو خود را میجو میجوش تو خودبخود مرو بر هر سو
مقصود…
لولیکان تویم در بگشا ای صنم لولیکان را دمی بار ده ای محتشم
ای تو امان…

