آن روز که جانم ره کیوان گیرد (478)
-
اندازه متن
+
آن روز که جانم ره کیوان گیرد
اجزای تنم خاک پریشان گیرد
بر خاک بانگشت تو بنویس که خیز
تا برجهم از خاک و تنم جان گیرد
آن روز که جانم ره کیوان گیرد
اجزای تنم خاک پریشان گیرد
بر خاک بانگشت تو بنویس که خیز
تا برجهم از خاک و تنم جان گیرد
گشت اُستا سست از وهم و ز بیم…
به وقت خواب بگیری مرا که هین برگو چو اشتهای سماعت بود بگهتر گو
چو من…

