آه چه دیوانه شدم در طلب سلسلهای (2463)
-
اندازه متن
+
آه چه دیوانه شدم در طلب سلسلهای
در خم گردون فکنم هر نفسی غلغلهای
زیر قدم میسپرم هر سحری بادیهای
خون جگر میسپرم در طلب قافلهای
آه از آن کس که زند بر دل من داغ عجب
بر کف پای دل من از ره او آبلهای
هم به فلک درفکند زهره ز بامش شرری
هم به زمین درفکند هیبت او زلزلهای
هیچ تقاضا نکنم ور بکنم دفع دهد
صد چو مرا دفع کند او به یکی هین هلهای
چونک از او دفع شوم گوشگکی سر بنهم
آید عشق چله گر بر سر من با چلهای
آتش عشق تو قلاووز شد (998)
آتش عشق تو قلاووز شد دوش دلم سوی دل افروز شد
چون به سخن داشت مرا…
کی باشد کین نبش بنوش تو رسد (802)
کی باشد کین نبش بنوش تو رسد زهرم به لب شکرفروش تو رسد
زیرا که تو…
