آینهٔ جان شده چهرهٔ تابان تو (2243)
-
اندازه متن
+
آینهٔ جان شده چهرهٔ تابان تو
هر دو یکی بوده‌ایم، جان من و جان تو
ماهِ تمام دُرست! خانهٔ دل آن توست
عقل که او خواجه بود بنده و دربان تو
روح ز روز الست بود ز روی تو مست
چند که از آب و گِل بود پریشان تو
گِل چو به پستی نشست آب کنون روشن‌ست
رفت کنون از میان آنِ من و آنِ تو
قیصر رومی کنون زنگیکان را شکست
تا به ابد چیره باد دولت خندان تو
ای رخ تو همچو ماه، ناله کنم گاه گاه
ز آنک مرا شد حجاب، عشق سخندان تو
اندر دل من مها دل‌افروز تویی (1685)
اندر دل من مها دل‌افروز تویی یاران هستند لیک دلسوز تویی
شادند جهانیان به نوروز و…
ای جان جهان! جز تو کسی کیست؟ بگو (1543)
ای جان جهان! جز تو کسی کیست؟ بگو بی‌جان و جهان هیچ کسی زیست؟ بگو
من…