امروز مرا چه شد چه دانم (1567)
-
اندازه متن
+
امروز مرا چه شد چه دانم
امروز من از سبک دلانم
در دیدهِ عقل بس مَکینم
در دیدهِ عشق بی‌مَکانم
افسوس که ساکن زمینم
اِنصاف که صارمِ زمانم
این طُرفه که با تَنِ زمینی
بر پشتِ فلک همی‌دَوانم
آن بار که چرخ برنتابد
از قُوَتِ عشق می‌کِشانم
از سینه خویش آتشش را
تا سینهٔ سنگ می‌رِسانم
از لذت و از صفای قندش
پُر شَهد شده‌ست این دهانم
از مشکلِ شمسِ حقِ تبریز
من نکته مشکلِ جهانم
ای عادت تو خشم و جفا ورزیدن (1415)
ای عادت تو خشم و جفا ورزیدن وز چشم تو شاید این سخن پرسیدن
زینگونه که…
امشب برو ای خواب اگر بنشینی (1682)
امشب برو ای خواب اگر بنشینی از آتش دل سزای سبلت بینی
ای عقل برو که…