آکادمی شعر پلیکان

اول که رخم زرد و دلم پرخون بود (542)

- اندازه متن +

اول که رخم زرد و دلم پرخون بود
هم خرقه و همراه دلم مجنون بود

آن صورت و آن قاعده تا اکنون بود
کاری آمد که آن همه مادون بود

میانگین امتیازات ۵ از ۵

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

×