ای بر نمک تو خلق نانی بزده (1602)
-
اندازه متن
+
ای بر نمک تو خلق نانی بزده
بر مرکب تو داغ نشانی بزده
حیفست که سوی کان رود آن بر سیم
پنهان چون جان و بر جهانی بزده
ای بر نمک تو خلق نانی بزده
بر مرکب تو داغ نشانی بزده
حیفست که سوی کان رود آن بر سیم
پنهان چون جان و بر جهانی بزده
گاه از غم او دست ز جان میشوئی گه قصهٔ آ، به درد دل میگوئی
سرگشته…
حرص و حسد و کینه ز دل بیرون کن خوی بدو اندیشه تو دیگرگون کن
انکار…

