ای دوست قبولم کن و جانم بستان (1407)
-
اندازه متن
+
ای دوست قبولم کن و جانم بستان
مستم کن و از هر دو جهانم بستان
با هرچه دلم قرار گیرد بی تو
آتش به من اندر زن و آنم بستان
دگرباره سر مستان ز مستی در سجود آمد (579)
دگرباره سر مستان ز مستی در سجود آمد مگر آن مطرب جانها ز پرده در سرود آمد
هَله هُش دار که در شهرْ دو سه طَرّارند (775)
هَله هُش دار که در شهرْ دو سه طَرّارند که به تدبیرْ کُلَهْ از سَرِ مَه بردارند
